Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στην εναλλακτική ιδέα σύνδεσης με τα παιδιά μας μέσω της τέχνης και της δημιουργικότητας.
Εδώ θα μιλήσουμε για το πώς μπορούμε να στήσουμε στο σπίτι μικρές ή μεγάλες “γωνιές” που να λένε στο παιδί “Κάτσε να δημιουργήσουμε”, να το προσκαλεί στην έμπνευση.
Το πιο απλό είναι ένα τραπεζάκι στον χώρο που περνάτε την πιο πολύ ώρα μαζί. Σε εμάς είναι το σαλόνι. Εκεί χτυπάει ο παλμός του σπιτικού μας κυρίως και μετά στην κουζίνα (είναι ξεχωριστοί χώροι).
Εκεί, λοιπόν, σε αυτό το τραπεζάκι μπορούμε απλά να βάλουμε ένα χαρτί, 5 μαρκαδόρους ή κηρομπογιές, 2 χρωματιστές χαρτοταινίες και ένα ψαλίδι και απλά να τα αφήσουμε εκεί χωρίς να πούμε τίποτα απολύτως. Όταν μπει στον χώρο το παιδί, είτε μετά από το σχολείο, είτε μετά από ύπνο (τέτοιου είδους δραστηριότητες είναι εξαιρετικές για τη μετάβαση από το σχολείο στο σπίτι ή από τον ύπνο προς τη βόλτα ή μετά την βόλτα και πριν το φαγητό), θα θελήσει να κάνει κάτι από πολύ απλό ως κάτι πολύπλοκο ανάλογα με την ηλικία και την πρότερη εμπειρία.
Μπορούμε εμείς να προσχεδίασουμε κάτι στο χαρτί ή να κάτσουμε απλά δίπλα τους και να αρχίσουμε να κάνουμε κάτι πολύ απλό ως πρόσκληση στον δικό μας κόσμο.
Δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα, δεν έχει σημασία να κάνουν κάτι συγκεκριμένο. Και μόνο η εξερεύνηση του αποτυπώματος στην προκειμένη είναι η αρχή στο να εξελιχθεί κάπως αλλιώς στο μέλλον. Μέσω της δικής τους παρατήρησης και εσωτερικών ερωτήσεων : “Κοίτα αν το βουτήξω πιο πολύ, εδώ θα φανεί πιο έντονο” κλπ…
