μαμά_παιδί_διαβαζουν

Πως γίνεται η σύνδεση μέσω δραστηριοτήτων;

Νομίζω πως είναι γνωστό σε όλους τους γονείς και κύριους φροντιστές ότι τα παιδιά – ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΗΛΙΚΙΑΣ- έχουν ανάγκη από σύνδεση με αυτόν που αγαπούν και τους φροντίζει.

Έμαθα ότι όταν ήταν βρεφάκια η δερματική επαφή (ή αλλιώς skin to skin) είναι υψίστης σημασίας για την ανάπτυξη δεσμών αλλά και του εγκεφάλου του μωρού.

Ο θηλασμός, εκτός από τροφή, πλέον είναι γνωστό σε όλους, ότι δημιουργεί ένα δέσιμο, που δύσκολα μπορεί να αντικατασταθεί.

Η συγκοίμιση, το βρεφικό μασάζ, το διάβασμα βιβλίων λίγο πιο μετά, τα χάδια, οι αγκαλιές, το βλέμμα, τα παιχνίδια που δημιουργούν γέλιο και ένταση σωματική (στα αγγλικά λέγεται roughhousing και αξίζει να αναζητήσετε στο google ιδέες για τέτοιου είδους παιχνίδια γιατί έχει άπειρες επιδράσεις στην ανάπτυξη του παιδιού)

Πως δούλεψαν σε εμάς οι τέχνες για τη σύνδεση μας

Όμως εμείς τυχαία ανακαλύψαμε ότι μας αρέσουν πολύ το να κάνουμε δραστηριότητες σπίτι, σαν χειροτεχνίες. Και λέω “σαν” γιατί δεν είναι οι κλασικές που θα δείτε σε ένα τυπικό πχ νηπιαγωγείο, όπου όλες οι χειροτεχνίες είναι τέλειες και αρεστές στους ενήλικες. Καμία σχέση.

Εννοώ ότι απλά δημιουργήθηκε στο σπίτι μας το περιβάλλον για να έχουν πρόσβαση σε υλικά και απλά αφήνανε την φαντασία τους να καλπάζει. Εγώ καθόμουν δίπλα τους και τους παροκολουθούσα, τους βοηθούσα κάπως με τα εργαλεία όταν το ζητούσαν τα ίδια, αλλά μέχρι εκεί.

Η ουσιαστικότερη βοήθεια που προσέφερα ήταν απλά να τους προετοίμαζα το περιβάλλον για να μπορέσουμε να “βούτήξουμε” στα καλλιτεχνικά μας.

Γιατί όμως όλα αυτά; Στην αρχή μου έβγαινε φυσικά, από ένστικτό. Όμως όταν άρχισα να παρακολουθώ ομάδες με ιδέες, κυρίως του εξωτερικού (λατρεύω την artful parent και την merrycherry) επιβεβαιώθηκε κάτι που δεν είχα προσέξει.

Τα παιδιά ηρεμούσαν και αποζητούσαν να κάνουμε “εργασίες” όπως λέει και η 4χρονη κόρη συνέχεια τελευταία.

Η 4χρονη θηλάζει, ομολογώ ότι έχω κουραστεί αρκετά, οπότε προσπαθώ με ήπιο τρόπο να βρίσκουμε άλλες διεξόδους σύνδεσης. Το σκέφτηκε εκείνη πρώτη, όταν της λέω δεν θέλω άλλο γάλα τώρα να δώσω , κατευθείαν αντιπροτείνει να κάνουμε “εργασίες”.

Γιατί τέτοιου είδους σύνδεση

Η Artful parent έχει πει σε ένα από τα μαθήματα της που είχα παρακολουθήσει:

Και προσθέτει:

“Οι δημιουργικές δραστηριότητες έχουν την απίστευτη δύναμη για την οικοδόμηση θετικής σύνδεσης”

Από την άλλη αυξάνει την αυτοπεποίθηση στα παιδιά η ιδέα του να δημιουργήσει όπως θέλει. Χωρίς καθοδήγηση. Μπορεί να αποφασίσει πώς να εξερευνήσει τα υλικά, τις τεχνικές, τις ιδέες και τις ικανότητές του, καθώς δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.

Μας έχει σώσει στις μεταβάσεις μέσα στην ημέρα. Ειδικά μετά το σχολείο. Ή λίγο πριν τον ύπνο. Οι δημιουργικές δραστηριότητες μπορούν να βοηθήσουν τις οικογένειες στα σημεία μετάβασης μέσα στην ημέρα.

Αυτό που κάνω τελευταία είναι να ετοιμάζω τα υλικά και το περιβάλλον με βάση ένα βιβλίο που θα τους προτείνω να διαβάσουμε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πριν 2 χρόνια, να διαβάζουμε το Οχ, χταπόδι, λάθος πόδι και πήραν κάτι κανσον χαρτιά που βρήκαν μπροστά τους και άρχισαν και κόβανε πόδια για να φτιάξουν χταπόδι. Και έτσι άρχισε στο σπιτικό μας αυτή η περιπέτεια που αποφάσισα να μοιραστώ εδώ.

Σχόλια

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Γιατί δεν ξεκινάτε τη συζήτηση;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *